***Felek Şiiri - Şefika Türk

font face='Comic Sans MS'color='black'size='1'

Bilmem nedir bana kastı feleğin
Yaktı şu dünyamı kül’e çevirdi
Giydirdi gönlüme firkat yeleğin
Yönümü yolumu çöl’e çevirdi

Duymadı gönlümün ahu-zarını
Revadır deyip de açtı sa’rını
Yükledi sırtıma türlü dâ’rını
Dünümü yarını zül ’e çevirdi

Kararttı günümü güneş vermedi
Yâr diye saracak bir eş vermedi
Arattı rızkımı bir aş vermedi
Sonunda isyankâr kul’a çevirdi

Yoldurdu saçımı bıraktı yasta
Eğdirdi başımı düşmana dosta
Muhtaç etti beni bir karış posta
Zalim ayağında çul’a çevirdi

Aşarım sanmıştım çileyi derdi
Amansız hasreti önüme serdi
Ayırdı yârimden muradın erdi
Kurumuş yaprağa dal’a çevirdi

15-10-2009
Şefika TÜRK

Firkat=Dostlardan, sevdiği şeylerden ayrılış
sa’r=Ateşin alevlenmesi
dâ=zahmet, meşakkat

********DOST KALEMLERDEN

Vuslatî de aynı dertten muzdarip
Yıkılmış ocağı kalmış ya garip
Acıyı hasretle yoğurup karıp
Düz yolu aşılmaz bele çevirdi........Osman Öcal