Felaket Şimdi Asıl Şiiri - Mehmet Çiftci

Günah anaforunda boğulmakta çoğumuz,
Çok değişti ölçüler bitti doğruluğumuz.

Yedi yaştan yetmişe ayyaşa döndü nesil,
İçki meşrubat oldu felaket şimdi asıl.

Erkek ve kız başbaşa park ve arabalarda,
En ahlaksız sözcükler slogan duvarlarda.

Evlat ana babayla uyuşmuyor bir türlü,
Büyükler kara cahil, çocuklar çok kültürlü (!)

Öyle zannediyorlar böyleymiş medeniyet,
Bir gün gelir öderler hem de çok büyük diyet.

Haram helal fark etmez birbirine karışır,
Emanet bekleyenler hırsızlıkta yarışır.

Modern müslümanız ibadetsiz sevapsız,
Nasıl müslümanlıksa bu soru hep cevapsız.

Kalbimiz çok temizmiş içimiz pırıl pırıl,
Kandil gecelerinde camiler gürül gürül.

Yetermiş bize bunlar fazlasıysa softalık,
Kiimimiz yıllık müslüman kimimizse haftalık.

Deforme olmamışken dinde reform yaptık,
Her yandan çekiştirip yozlaştırmaya kalktık.

Toplum dinin cahili ama alim görünür,
Bin yıllık geleneğin karşısında direnir.

Maskaraya benzedik gülünç olduk aleme,
Çok büyük paye verdik birkaç hain kaleme.

Övündük kendimizle iyi müslüman biziz,
Halimize bakmadan bir de cennet bekleriz.