Gemimiz başladı sular almaya.
Aç yatıyoruz günleri saya saya.
Yırtıklarımız can tutmuyor yama.
İnsanlık bu ise batsın bu dünya.
Almışsın canım sen beni benden.
Seninle nura dönmüştür bu alem .
Uç melekler gibi gel penceremden.
Şiirimsin aşkımı yazıyor bu kalem.
Ömür kısa sensiz günler uzun.
Gece uyuyamam özlerim seni.
Sessizdir odam doluyor hüzün.
Seviyorum seni unutma beni.
Dünyayı yakıyor aşıkların ahı.
Olmaz hiç sevenin bir günahı.
Bazen kor olur gönlün sabahı.
Etme düşman gül ile bülbülü.
Şimdi sevenim sevgiden ağlar.
Oldun gönlümde saraylar hanlar.
Sevdiğim arıyor bahçeler bağlar.
Gönlümün gülü benim bülbülüm.
Gülsüz bülbül olmuş derbeder.
Seven gönüller hep figan eder.
Olur günleri acı hüzünle keder.
Bülbüllerin figanı kırmızı güller.
Çiçekler açar bülbüle bir güle.
Figanıyla feryatları düşer dile.
Şen sesiyle öter susmaz bile.
Gülsüz bülbül acılı yaşarmış,
Dolmuştur dörtlüklerle benim dilim.
Bana küçük odam bir zindan oldu.
Sende beni arayıp sormadın zalim.
Hasretler özlemler hep beni buldu.
Ateş yüreğimde gel artık sönsün.
Seninle gel kışım bahara dönsün.
Artık aşkla sevda acılarım dinsin.
Can baharımı ben sende buldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!