Düşünceni bırakma sen kendi haline.
Kusurlar ararsan can bir bak kendine.
İnsan ol bir kere sevgin ekle sevgine.
Cahilin batağında şimdi boğuluyoruz.
Gündüzüm karanlık oldu yormayın,
Adaletli bir ülkede kendime gelsem.
Kim olduğumu sakın bana sormayın.
İpini tutup kuyulardan bir çıkabilsem.
Yazarım okurum oluyor boş,
Ben onsuz hanımı kaybettim.
İçerim bazen olurum sarhoş.
Seven gönlümü perişan ettim.
Bazen ağlıyorum başkaları gülerken.
Arkadaşlarım beni hep ararlar erken.
Bana geliyor hayalin ben uykudayken.
Özlemini artırıyor dolmaz boş sokak.
Bazen ağlıyorum başkaları gülerken.
Arkadaşlarım beni hep ararlar erken.
Bana geliyor hayalin ben uykudayken.
Özlemini artırıyor dolmaz boş sokak.
Çaren olmaz ölüm gelince.
Varıp mezarın içine girince.
Elenir toprağın inceden ince.
Yoksa iyiliğin hepsi boşuna.
Kederlendim boyun eğdim yazıma.
Benim gönlüme sen bir huzur eyle.
Gelip baksan gülüm beni yüzüme.
Terk edip olur zalim gidersin böyle.
Candan can çıkardı bir selam ile.
Fakirler yoksullar ülkede soyulur.
Nice bayramlar gördüm el alem ile.
Adaletsiz ülkede bayram mı olur.
Gözlerim öldürülen çocukları gördü.
Kalmamış insanlık ne edep ne haya.
Nice mahsun emekçi insanlar öldü.
Böyle yönetiliyor bu adaletsiz dünya.
Kar yolunu haramla bulanlar.
Siyaset yaparak para çalanlar.
Kötülerle sarmaş dolaş olanlar.
Düşmanlarım bile böyle olmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!