Fecranın Çiçeklerine Şemsiye Açma Telaşı ...

Gönlümün çatısı uçmadan evvel bende severdim yağmuru, saksılar çiçeklere dar gelene kadar çiçeklerde sever, zaten yağmur dediğin içi geniş olana güzel..
Yani sevgilim, bu çelik gövdeli gecenin karşısında yıkılmışsak ve geçememişsek bu çelik gövdeli geceden, izbe bir tavan arasında sıkışıp koşamamışsak yağmura
Saksılar niçin çiçek yetiştirme telaşına tutuşsun..

Bahar ne zaman gelecek diye dert etmiyorum artık kendime sevgilim,
Bahçıvanlığımı bir çivinin ucuna tutuşturup soğuk duvarların derinliklerine çaktım.
Gül tutan ellerimi dikenlerin vicdanına bıraktım
İnce belli bardağın çayınında tadı değişti artık, kırk yıl hatrı yoktu belki ama senle içince hatrı büyüktü bende çayın..
Demem o ki sevgilim, iki gönül birbirine çatı olduktan sonra göğüs genişletmeye bahane çok olur.
Yıkık, bayağı, kurumuş otlardan bahçeli bir gecekondunun, ihtişamsız sofralarının muhabbeti bile göğüs genişletir
Genişleyen her göğüs, kendi çapında nefret daraltır
Sevgilim zaten Daralan yerlerinden sevilmeli hayat
Hayat, daralan yerlerinden örülmeli kat kat..

Tüm telaşlarımı örgütlemişim sevgilim
Yarınların göğsüne sapladığın çiçekli hançerleri al nolur
Ben dört yaşında yeğeniyle süt içen adamım beni baharlarımdan öldürme.
Katledilmiş baharlarda sana çiçek yetiştiremem
Devrimler çiçeklerle yapılır sevgilim

Ellerimi çatlatan bünyesiz bilekleri sıkmamın kırılganlığıdır sevgilim
Ne yaptıysam kırılmış bileklerle bir kuş uçuramadım içimde
Gözlerin diyorum sevgilim gözlerin bu asrın dengi değil, çağlar arasında gidip gelmek gibi sana bakmak.
Herkes dört gözle bekliyor sevdiğini, ben seni beklerken gözlerime sınır koymadım, ne kadar çok gözle bekleyebiliyorsam o kadar çok gözle bekliyorum seni.
Elini çabuk tut sevgilim, bu beklemek öldürüyor beni..