Fazlına pervane olur o dem

Hasretinden yüreğimin yangınlara dönüştüğü sevgili
Sana düşkünlüğüm arzuları tutuşturan ateş misali
Seni övmek mi ,ayıplara amade beşer sözlerle
Belki şefaatine vesile ismin ,
günah deryasında şu acizin
Lal dudaklının kurtuluşuna çare belki de bir teselli
Gül kokun pak eder gönlümü mahrum bırakma beni

Yetim kaldı düşlerime giren soğuk Medine geceleri
Öksüz şimdi serabıyla ısındığım sıcak çöl akşamları
Ayrılıklarına alıştığım ,miraç uykuları özlüyor cemalini
Tanıdığım günden beri ,nemli gözlerimde salavatların
Kan süzülür yapayalnız ruhumun mahzenlerinden
Feryat kadehinden içilen isyanlara bırakma beni

Güneş ol sönmüş ,çaresiz ufkumun yıldızlarına
Vicdanımın kurak kumlarına izler bırak rahmetinden
Avareliğimden vuslat mevsimlerine hicretim
Düşmekteyim sensizliğin toprağına yaprak yaprak
Dostluğunla filizlenen bir nefes ver sineme
Sadakat kuyusunda hatırasız bırakma beni

Nurunun kıvılcımıyla,ışıklanır kalbimin gökleri
Gözümün rıhtımından nice gemiler ayrılır
Yokluğunda perişan ,firakına ağlar gözlerim
Sana hasret nice yıllar geçirir ömürleri
Aşkınla muradıma ateşten ahlar serpilir
Susuz kaldım Kevsersiz bırakma beni

Cemalinin dolaştığı gülistanda mahzunlaşır güllerim
Her intizar yapraklarından imdatlar döktürür
El öpmek arzusu nedametler düşürür iştiyakıma
Endişem o zalim dikenleri ya incitirse seni
Onun için telaşlanır kilit vururum feryadıma
Acılarına alışırım gülizarsız bırakma beni

Öyle bir şeref ki ismin esrarında mutluluklar gizli
Firdevsinden bir yudum bu mücrimin günahına yeter
Fazlına pervane olur o dem her günüm her gecem
Ahirinde sancıları vefasızca kanatır ümitlerimi
Yokluğunda var olmak ne kadar zormuş meğer
Kutlu diriliş zamanı sensiz bırakma beni

redfer