Fazlı Malak Şiirleri - Şair Fazlı Malak

Sildin de ne oldu,
arada dönüp bakıyorduk işte
iç çekmeme, vicdanımla olan muhasebeme
mani mi oldun...
düşündüğüne göre sanırım anladın
gör bak pervasız,

Şehadet için yanan yürekler gördüm Mısır da,
En derin duygularla sunulmuş Allah'a.
Hayatın sahibi; onların isteklerini kabul etti,
Artık onlara acı yok Rab'leri katın da,
Dünya döndükçe iyi, kötü arasında ki mücadele de,
En büyük Kitabı Mukaddeste şahitlikleri ile yazıldı

Nerede hani yaralı gönüller,
nerede paha biçilmez elmaslar,
çamurlar da yok.
Aradığım kalbim de yok,
umutsuzum gelecek mi? diye,
beklemek yoruyor.

Kan kokusu gibidir ölüm, hissedersin...
savrulursun nefsinin saman yığınında.
unutursun benliğini, Ruha sarılırsın...
Özlersin Şeytanı, Nefsi yada Rabbini!
Ölümün kokusu kaplar tüm kokuları,

Üzülüyorum, Şimdi yoksun yanımda, ne yapacağım alışmışken, yanımda görmeye seni...
Kaybolurum sessizce, ne yapacağım sevgine alışmışken, gülmene alışmışken ben...ŞİMDİLİK
Aşkım senden başka hayat yok, sadece seni seveceğim sadece seni...
Hayır unutmana izin vermeyeceğim, hayır sensiz yaşamayacağım, hatırla aşkımızı...
Bebeğim beni sev sadece, bulutlarda uçur beni...havalı olsun aşkımız
Herkes bilsin seni sevdiğimi, Rüyalarıma girdiğini... sevgimiz şahit olsun... AŞKIMIZA....

Konuşmak için sonuna bakarım sözlerin,
Biterken anlamını yitirmiş, geçmiş tüm anılarla,
Yığın yığın önüme serilse de bakarım,
Belki tatlıdır, belki acı...
Yapmacık gülüşün, tatlı dilin kandırabilir beni,
Ben içinde ki şeytanla kaç gece geçirdim bir bilsen,

Aşk gitti, geriye posası kaldı "ben",
yüreğim de acısı, aklım da kin.,
zamanın bittiği yer de işte "ben",
umursamaz tavırlarınla attın bir zar,

düşünmem aslın da
neden çok düşündüğümü
şu an bile yazdıklarım
sadece aklımın alabildikleri
çoğu zaman kendimi tarif edemem
eğer tarif ettiğim hayat buysa

Bense bir misalim, evren de zerre ...
Atomun Quantum aşkı !,
Mozart'ın piyanosunda ki FA! ...
Tesla ve Edisonun arasında ki elektriğim ...

İçimdeki duygularım "yaşlandı" zaman yendi beni,
Bastonu ruhum da "aşkının" yeline teslim etti beni,
Öylece kaybolup giderken düşlerimden
yağmur oldun içime "aktın" hüngür hüngür ağlattın beni...

Bakıp ta geriye "ömrüm de" senden ne kaldı diye,