yeni çıkmış gün doğumundan
ya da yeni girmiş hiçbir günün doğmadığı karanlığa
yani dut ağacına ıhlamur asar gibi
seni sökemiyorsam duvarlarından mağaramın
seninle yaşamayı öğrenmeliyim demek oluyor bu
en müptelası benim
kırmızının ve gözlerinin
gülen adamların anlamadım hala
neye güldüğünü bu matemli günde
anneler neden azarlar
bir ömür verdikleri çocuklarını anlamadım
kırmızı
senin giydiğin en tehlikeli renk
kana bulanıyor kalbim senin kırmızılığınla
kırmızı
senin en beyazın
benim en siyahım
/hücre/
karanlık kör bir deva zırhı
tabiiyeti nem ve beton
zihnimde bir arpacık çiğdemi
yoncalar
/vahdet saygılı’ya/
elli metre olurdu abi
şiirin
müsadeyi önce verseydin
güller açmadan koparılmadı ama abi
açtı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!