Fazla Sevme Dünyayı Şiiri - Cihat Şahin

Her kusurun başıdır, fazla sevmek dünyayı!
Ne kadarsa kıymeti, o kadar yap kameti!
Tul-i ömür nahoştur, uzun tutma hülyayı!
Yap kalbine sen sultan, Vahid, Ehad, Samed’i!

Sanma dünya bir maşuk, o kimseye yar olmaz!
Ona meftun olmanın, sonucunda kar olmaz!
Sen kahkaha atsanda, bilki sana o gülmez!
Mahiyeti fanidir, çok cüzidir kıymeti!

Ona ciddi yönelsen, alıkoyar tattan!
Âşık eder kendine, cüda kılar Ehad’ dan!
Verir sana çok fetva; hurafeden bidat’ten!
Meşru kılar nefsine, çok haram menfaati!

Tutamazsın elinde, ne gençliği ne malı!
Beş on sene yaşarsın, yeryüzünde havalı!
Mümkün değil daima, kalman hep gül simalı!
Menşe-i hüzün olur, mutlaka sana ati!

O yalnızca bir rüya, ahiret’e nispetle!
Çölde serap kovarsın, büyük hırs ve hasretle
Gece gündüz avutur, bir küçücük kısmetle!
Birçokları onuda, elde edip yemedi!

Muhabbet-i dünyadır, her hatanın kaynağı!
Çeker sana kör şeytan, tuzak için her yağı!
Hak dostları demişler; ”o ences ve bayağı”.
Hiç birisi cebine, dünyalığı komadı!

O mademki bir durak, durak kadar sevmeli!
Bir yolcudur her insan, yolu için ivmeli!
Engel olsa uhraya, onu ciddi yermeli!
Köprü olsa rızaya, artar o dem kameti!

10.7.2007-İzmir-