Fazıl Hüsnü Çakıroğlu Şiirleri - Şair Fa ...

Görülesi ne denizler var...
Öfkesiyle döven,
Gövdesiyle serinleten.
Bilmediğimiz ne nehirler...
Düşlerimizden daha uzun.
Bir damlayla başlayıp,

Kac sandik odasi vardir bir ömrün?
Kac gözlüdür cekmeceleri?
Kac denizli bir ülke
Yalnizligi islak bilinmezlerin?
Benim payima unutmak düstü
Peki ya sana?

Şimdi sular durulur,gölgeler iner.
Sözler unutulur,
Taş yerinden düser.
Gün kararir hersey biter.
Toplu sözler söylenir,
Sivri uclu bıcaklar bilenir.

Ruhum savasmayi ögrendi
Kendi meydanlarinda kendisiyle.
Bitmez savaslar basladi
ne yenen var ne yenilen.
Hersey tekerrür.
Bittigi yerde baslatir

Yerla gök dagla deniz arasi
Bir kiyi kasabasi.
Ik beyaz bez arasi,
Bilinmeze yolculuk yasamak
Zordur anlamasi.
Ciplak bir yagmur sonrasi,

Insan unutan:
Sonra unuttuklarini
Hatirlamak icin ugrasan.
Insan yasayan
Kosarken, cosarken,
Calisirken, savasirken, sevisirken

Tanrınız Tanrımdır.
Amenna...
Acınız acım.
Hüznünüz hüznümdür
Ki ağlarım...
Da!

Her kuyunun dibinde suyu var mıdır? Bilinmez... Ama her kuyunun bir dibi var. Ne kadar usul bağırırsan bağır içine Sesinin sana dönüşü var. Her yaprağın düşüşü. Yağmur gibi tedirgin yada kar gibi dingin... Her mevsimin bir ömrü bir ölümü var, İnsan gibi... Bilmenin bildiğin çok şeyi ötelemek olduğunu Susmayı, duymayı öğretiyor bu mevsim. Üşümek gibi ateşi özletiyor... Korku dilsizdi karanlıkta, Öfke sağır çığlık çığlığa Yalnız kendi öfkesiyle konuşan, Bir korun çatırdayışında... Bir ağrıyı içinde dindirmek Birazda genişlemekti... Bildiğin sınırlardan öteye öteye gitmek Korkuyu yenmek... Hakikat peçesiz bir güzellikti görenin gözünde. Perdeleri kaldırmak denizin karşısını görebilmek... Oysa denizin kaderi hep aynıydı. Aldığının karşılığı birazını hep kıyıda bırakmak... Ah insan yanımın tüy düşende kanadına İlk vazgeçtigi ayaklarıdır. Kırılınca rüzgarda kanatları Anladı ne demek olduğunu ayaklarının.... Bu mevsim dilsiz yapar insanı Susmayı öğretiyor duymayı Bir yaprağın dingin ya da tetirgin düşüşünde İnsan olmayı hatırlatıyor...

Bir seski icimden
Ak diyor git diyor
Diyar diyar yatak yatak
Gür bir nehir gibi,
Var denizine kurtul.
Bogum bogum sözcükler

Ne durgun gölüz nede dingin deniz.
Bir elma ugruna cennetten sürgün
Ademin dölleriyiz.
Ondandır bir yanımız hep ademin
Yasak meyvaya uzanan eli
Bir yanımız korku ve pişmanlıkla