Sen beni tanirmisin?
Yada sonsuz dünyami bilirmisin?
Sen hic sonsuzluga göz kirpan yildizlarimi,
Bulutlardan yagmur bekleyen catlamis topragimi,
Icine kapandikca kapanan ormanlarimi,
Sen ne bilirsinki?
Ey toprak!
Iliklerimin kemiklerimin atasi.
Hicmi isimassin karanlikta sen?
Bilirmisin?
Ben sendeki karanliga vurgunum.
Yanlizligin anasi karanliga.
Tas devrine götürüp
Yeniden sekillendirmelimi?
Bir tas gibi duran gövdemi
Yoksa tunc caginda
Eritip bastan kalibami dökmeli?
Bunlari bilmiyorum ama
Solumak cicekleri kaygisizca
Cikartip atmak…
Gögüsleri sikistiran anlamsiz kinleri.
Ve yasamak, doyasiya yarinlari
Serilmeli okyanuslar boyu ayin salki gibi
Ardindan sevismeli
Ben filimleri hayal zannederdim
Oysaki hayatin bir kesiti.
Acilar sevincler hep sarkilarda türkülerde olurdu
Yanilmisim hayatin takendisi imis aci ve sevgi.
Yol aldikca mesafeler de büyüyor
Öylesine ki ¡
Tüm hasmetiyle gezinir sessizlik
Görünmez ayaklariyla.
Dokunmak isterim yakalayamam.
Gecenin olmadik yerinde
Tüllerle dans eden rüzgara.
Pesine takilirim aheste yol alan
Ben göl kiyisinda sögüt
Sen dibimde bodur cingene.
Ben güzelligimi seyrederken derin sularda.
Sen suyu bulandiran
Cirkin ördek
Ben goncayim dalda
Bu gece ay var
Denizler boyu kirilgan
Kirilganliginca dogurgan.
Kansiz bir ay var
Öksüzün calma gecesinde.
Her taraf aydinlik
Korkum kelimelerle kaybolup gitmek.
Hani olurya cikipta birdaha dönmemek gibi
Gecersin ya önünden,
Birseyler gecer icinden
Sen öyle bir seysin iste.
Aglamak gibi
Bir karanlik kuyu istiyorum
Icine bagirabilecegim
Sesimi geri vermeyecek
Ve beni yutmayacak
Bir karanlik kuyu istiyorum.
Sonra bir cift ama göz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!