Fatmanur Toplu Şiirleri - Şair Fatmanur ...

Düşündüğümde cemalini dalıyorum uzaklara
Kurduğum düşler seninle kavuşuyor aydınlığa
Bekleyişin ardından yeniden açan çiçekler gibi
Gönlümdeki bahçeleri sevindiriyor aşkınla

Ah dünya oyuncaksın elimizde
Bazılarımız seni çok ciddiye alıyoruz
Bazılarımız da umursamayıp bir kenara Bırakıyoruz
Ya aşırı Kıymet veriyoruz ya da Kıymet bilmiyoruz

Öyle garipsin ki dünya

Özledim geçmişte yaşanan her şeyi
Zaman kandırır olmuş şu bedeni
Oysa an denilen ne kadar da kiymetli
Değersiz kılmışız yaşanan şimdiyi

Özledim geçmişte yaşanan bütün eşsizliği Zamanı aydınlatan insanın kendisidir halbuki

Geçmez mi hiç gönül yarası
Yakar durur sürekli canı
Ne söylersen söyle ağlar yürek
Sızlatır kemikleri bu acı

Ne kadar zormuş meğer sevmek

Bugün her şey istediğimiz gibiydi
Yağmur eşliğinde yürüyorduk sevgili
Bilmiyorduk isteğimizin ayrılık vaktinde bizi bulacağını
Ya da son bakışların hüzünle vedası olacağını

Sanki ilk defa görüşüyormuş gibi birbirimizden uzaktık.

Ümmetin peygamberi merhamet üzerine doğmuşken
Merhamet nefse ağır mümine kolaydır
Mazlum sevindirmek varken şu hayatta
Zulme ne gerek var üç günlük dünyada

Boynu büküğün başını okşa usanmadan

Sadrımda gizli olan sen
Satırlarımda yazılan yine sen
Ey gönlümün efendisi, ruhumun ışığı
Cânımın cânı, gözlerimin aydınlığı

Her baktığım yaratılan seni hatırlatıyor bana

sensiz kaçıncı gün sayamıyorum artık.
hergün fazladan konuşamadığımız saatleri saymak acı veriyor bana. en fazla 1 hafta bile ayrı kalamazken, haftaları geçti sessizliğimiz. her gece yatmadan önce sana bakıyorum, söylediğin güzel sözlere tebessüm ediyorum. ses kayıtlarını dinlerken yine kayboluyorum ben sende. böylede olmuyor ki sevgili, ne yapsam bilemiyorum artık. her şey seninle güzelken şimdi anlam bulamıyorum etrafta, var olan enerjim seninleyken sende kalmış gibi, şimdi ise zorunluluklarla ilerliyorum. ve sana sözüm var diye gülmeye calışıyorum. lakin güldüğüm kadar da ağlıyorum, tutamıyorum kendimi. sana alışmış bir ruh senden nasıl ayrı kalabilir ki?

Dalıp gidiyor gözlerim uzaklara
pencere kenarında oturmuş bu beden
seni düşlüyor her yaprak tanesinin sallanışında
zikrediyor gönlüm bahsedince senden

Düşerim, ama sen kaldırırsın sevdiğim

geçen zamanda akan su gibiyiz
yaşadığımız her şey hızlı ilerliyor
dolaşıyor etrafta bedenlerimiz
gerçek değil , rüya misaliyiz

vurulmuş hançerler gönlümüze