Yürüdüğüm yolun sonu nereye çıkar
bi an durup düşünür yūreğim
sonra aklım der ne kadar ilerlersen kàr
fakat yorulmuş, kalkamaz bedenim
ne ki benden gidecek nedir bu telaş
Ah bu gurbet, ne kadar özledi seni bir bilsen
Gel desen gelemez, git desen gidemez halde
Bu gözlerim hayran olmuş gözlerine
Ah sevgili, yüreğim ne kadar hasret bir bilsen
her şeyin fazlası zarar der büyükler
insan yaşamadan da anlamıyor o zararı
hissedilenler, paylaştıkça karşılığı fazlasıyla gelir sanıyor, lakin öğrendim ki her neyi fazladan veriyorsak o kalan boşluk hiçbir zaman tamamlanmıyor .
hep eksik ve kırılganlıklarla doluyor.
ve yine anladım ki , hayat sandığımız kadar çiçekli bahçelerden oluşmuyor , yürüdüğümüz her yolun dikenli bir tarafı bizi buluyor. belki de sebebi gereksiz yollara çok girdiğimizdendir . bazen ihtiyacımız olan şey yalnızlıktır, kimsesiz bir şekilde olduğumuz yerde kalmaktır .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!