Sen, sığdırıp avuçlarına
Baharı getirdin kış ortasında.
Gelişin dört mevsimi döndürdü yaza
Ölsem de ne gam taşır yüreğim,ne tasa.
Dinle!
Duyuyor musun kafesine sığmayan
Hele baharda daha bir vuruyorsun yüreğime.
Denizden çıkmış balık vurur ya kendini
Öteye, beriye.
Kendimden kaçmak için daha bir vuruyorum kendimi işe,
Bu bahar denilen günlerde.
Bir an, bir salise dursam, biliyorum karsilasacagim kendimle...
Dardayım, çıkarım yok.
Ne yana dönsem kapı duvar.
Üç adımda bitiyor dünya
Çıkmıyor bir yere bütün sokaklar.
Kar kadar ıssızım bugünlerde
Öyle yanıyor, öyle yaniyor ki canım
Anlatamıyorum....
Kalemim de olmasa
ÇILDIRACAGIM! ! !
Dostum, kardeşim, en yakınım...
Hani altı gün deniyor ya,
Palavra!
Siz geldiğinizde yaratıldı,
Bu dünya.
Cennet kahkahalarınızda gizli,,
Cehennem gözyaşlarınıza..
Hayat hep gidiyor,
Biz arkasından bakakalirken...
Gittiğini, gittikten sonra anlıyoruz da,
Çok geç oluyor be dostum...
Kaç bahar geçti, kaç kış?
Kaç kere doğdu, battı güneş?
Kaç, göç edişi bu kuslarin
Kaç, sönüşü yıldızların?
Keşke imkanım olsa da
Hepinizin annesi olsam çocuklar.
Keşke verebilsem size
Merhametimden gayrı herseyimi...
Kimse yapamaz,
Benim bana yaptığımı.
İster ejderha olsun kötülük,
İster cehennem zebanisi,
İstemezsem acımayı,
Acıtamaz...
Mevsimlerden kış
Aylardan Ocak...
Kar olanca hınzırlığıyla gülümsüyor dışarıda
Çağırıyor avaz avaz çocuklugum;
Fatoş pabucu yarım,
Çık dışarıya oynayalım! ! !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!