Sen…
Yüreğimdeki fırtınaların kopuşunu bilmezsin.
Bilmezsin yalnızlığımı,
Çok geceler ağladığımı.
Damlaların göğsümden ağır bir top gibi
İndiğini bilmezsin yastıklara…
Yıllarca bizim için yorulan,
Günlerini sadece bizler için harcayan
Canım öğretmenim.
Sınıfa girdiğiniz zaman gülüyor yüzünüz,
Günaydın çocuklar!
Derken...
YALAN MI OLDU HERŞEY
Yalan mı oldu her şey,
Çektiklerim boşu boşuna…
Sıkıntılar, dertler, acılar
BAK GERİ DÖNDÜN İŞTE
Bak geri döndün işte, gördün mü?
Zaten bırakıp gitmek sana yakışmamıştı.
Ellerimi boş, yüreğimi yalnız bırakmak olmazdı.
SONSUZA KADAR
Bir gün kapımı çalacaksın, ansızın döndüğünde.
Şaşıracaksın kapının açılmayışına.
Bir süre bekleyip, sonra
Güneş battı akşamlarımda
Bir daha asla doğmayacak…
Sen yoksun,
Sevgim bitti,
Aşkımız sona erdi.
Gümüş sabahlarda
Sararan sonbahar yapraklarının
Kumsala bir bir uçtuğunu görüyorum.
Ne güzel acıydı onlar...
Yaşamağa deger.
Ne güzel şeylerdi!
Uçup gitti şimdi.
Sende ne güzel hatıralarım gizlidir
Güzel İstanbul.
Her yanın ayrı bir anıdır benim için
Unutamam...
Moda koyunun masmavi sularını,
Dilleri olsa da konuşsa bir bir.
Sevdanı yüreğimin zindanına kapattım,
Çıkamazsın...Uğraşma boşuna.
Orada ne yitirilmiş acılar,ne sevinçler,sevgiler
Ne yalanlar ne umutsuzluklar ve de umutlar var!
Karanlık orası,giren çıkamıyor.
Sen de çıkamayacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!