Fatih Yiğit Şiirleri - Şair Fatih Yiğit

Bir kelebek ömrü kadar da sevmiş olsan beni belki bende anlardım sevginin gerçek kimliğini.ve ozaman belki bende sevmeyi öğrenip severdim seni.Sevgiyi aşkı bılmemek suçmu hiç yaşamadım ben. Bundan yargılıyorsan beni demek hiç sevmemşsin. Ama olsun canın sağ olsun hayat devam ediyor. İnsanlar yaşıyor kuşlar uçuyor ama bende herşey durgun bir deniz.Gibi nedeni isse sevilmemek biliyormusun ben sevgiye açım hasretlik ve yalnızlık sarmış butun her yerımı ama üzülme dedım ya hayat devam edıyor. Ve sen başka aşklara başka sevdalara yelken açacaksın. Benmi sadece senın hasretın le bedenımı yakacagım.Seni ayın pırıl pırıl aydınlıgında aradım ama bulamadım.Güneşin kızgın ve öfkeli ateşinde aradım gene bulamadım yoktun. Bazen bir yıldızda bazende bir limanın soğuk kış akşamı nın iz bıraktığı denizci lerin ısınmak amacı ile yaktığı ateşin alevlerın de aradım seni.Buldummu bilmem ama bildiğim tek şley var ki oda hayatın anlamsız ve herseyın bir oyundan ibaret olduğu.Her akşam olduğunda ay a bir hoşgeldin dostum türküsü patlatıp sonrada ay ışığında gerçekleşen ayırık hikayelerinden birini anlatmasını isterdim ondan çunku o dunyanın bütün gece yi yaşayan yerlerinde ayrılıklara şahittek gercek tir.benimde ayrılığıma şahıt olmuştu ve benım ayrılıgımı anlatmaya başladı benim çaresizliği mi ve hazin öykümü anlatıp durdu. okadar dalmışımki yüreğimin isyanı ile kendıme geldığimde ay çoktan nöbeti ni bitirip görevi güneşe bırakmış tı güneşle konuşacak bir sey yoktu çunku o hiç bir şeye şahıt olmamıştı ama biliyorum ki.oda öğrenmiştir dünyayı sarsmasada bir yüreği tepeden tırnağa yıkan bir ayrılktan geriye kanalan enkazı.Neyse ben gidip biraz uzanayım hayat unutulmaktan ibaret tir sende unut gitsin........

Önceleri aşkın bukadar can yakacağını anlayamayız ve hemen atılırız gidişatı belırsiz bir sevdaya.
Çünkü sevgiyi saf ve temiz katıksız biliriz.
Ayrılık yelleri başladğında anlayamayız bile nasıl ayrıldığımızı
hayatın bitti ğini sanarız. Ardından iki damla göz yaşı dokeriz
yargılamaya başlarız kendimizi.Aradan yıllar geçer. Yüregimizi karıştırdığımızda karşımıza o eski anılar gelir.Biraz duygulu geçer o anlar. Ama unutulmaya yüz tutmuştur o eski hatıralar.Nedenmi unutmak? çünkü çoktan untulmuşuzdur da ondan.

Sonu belli olmayan meçhul bir uçurum kenarın da hayatı taştan yüreğimde hissetmek için beklıyorum...

Belki bu bir son yada bir sonun başlangıcı olabilir ama bidiğim en iyi şey unutulmanın çok kolay olduğudur...

Ansızın gidişler boşa harap olmuş umutlar yere vurulmuş sevda lar özlem ler hüzünler hepsi bu bende de...

Hayatım da ilk defa bir şeye umutlu bir şekilde bir umut bağladım...
Belki saçma gelecek ama;
benim umut bağladığım şey umudu tükenmiş solmaya başlamış
yanlız kanlmış kuru bir ağacın son yaprağıdır.
Belki imkansız bir sevgi belkde umudu tükenmiş bir şeyin umudunu geri getirmek tir benım bu girişimim.
Biliyorum ki bu girdiğim savaşta çok şey kaybedeceğim ama;

Eskiden ruya gorurdum ve ruyamda tam mutlusona kavusuyorum derken uynairdim.Ama artik ruyalarimda mutlusonu goremiyorum tam tersi...hep sonu kotu bir sekilde bitiveriyor... oklim almiyor bedenip izdirap cekiyor...
gecenin bir yarisinda uyandigimda kanter icinde kalmis bir beden ve o bedende cirpinan bir yurek his ediyorum gozlerim nemli...kalp atislarim yerinden duyuluyor...hayat iste kabuslu izdirapli gecip gidiyor benim bu siirimde burda n son ra kendini bir bos sayfanin ahnegine birakiyor..

Sen gittik ten sonra aklıma bir kaç soru takıldı? birincisi bana ilk tanıştığmızda merha ba dediğinde soğuk bir tebesüm yollayışın.İkincisi bir zaman sonra seni seviyorum deyişin.Ve üçüncü soru? veda bile etmeden cekip gidişin.Hani gitmek yoktu olsada vedasız gidiş yoktu unutma sen demiştin bana ama sen ciğnedin bu kuralı olsun eyvalla.Ama bir veda yı bana cokmu gördün.Çokmu acı çektırdım sana yada sevgimimi esirgedim senden.Söyle bana susma bakma gözlerime işte buldum seni şimdi soruyorum sana neden? hani sana bir mektup yollamıştım cevabını yollamadığın mektup.Bazı yerleri ıslanmıştı ve bazı yazıların murekkebi dağılmıştı.Ağladığımı sanma yüreğimin isyanı yaşlarımın dökülmesine sebeb oldu.Ağladığımı sanma onlar yorgun bir pınarın isteksiz catlaklarından dökülen sızıntı damlalarıydı.Adanıpta ardından ağladığımı sanma:

Ana sana bu mektubu sen den çok çok uzaklardan göderiyorum.Nedeni ni bilemediğimiz bir ayrılık bizi ayırdı ama merak edma ana ben bu bayram geliyorum ana.

anam buraları cok büyük ve kalleş tır.Yüreği temiz herkesi yok ediyor.
Ama bilesin ki ben bu bayram geleceğim.ellerini öpeceğim eteklerine kapancağım anam anam diye haykıracağım.

ben gurbetteyem ana buraları nankor buraları acımasız buraları çakal dolu anam.

Kanatsız bir şahinim uçurummun kenarın da...
umudunu bir yuvada saklamış hayata kör bakan yanlızlıkla
dostlarını itirdikten sonra tanışan ben...

Adım şahin ama kanadım yok uçamıyorum gök yüzünde süzülüp asalet çığlıkları atamıyorum.

Herzaman söylerdin hayat bilinmeyen bir çukurdur.birgün ben oraya düşersem kurtarırmısın beni demiştin bende evet demiştim aynı soruyu ben sorduğumda bana tedirgin bir ifadeile evet demiştin.
Şimdi anladım o tedirginliğinin sebebini.
Bu yalnızlığımı önceden anlamıştın galiba yada beni birgün terk edip gideceğini biliyordun olsun da nedennn.
hani beraber hiç ayrılmadan yada bütün ayırılıkları ayaklarımızla çiğnemiyecekmıydık.
Hayata inat kol kola dolaşıp sahil kenarın da sevgimizi bir birimize söyleyip sonra hiç ayrılmamacasına sımsıkı sarılmayacakmıydık.

Bir sarki yaptim sana ve seni andiran hersey ustune
basladim calmaya oymali sazimin garip telleriyle
bir den kisiliverdi sesim dondum deliye
yakingel gulum kacma benden beriye

hic sormadim kendime niye dogdum diye