Fatih Yağcı Şiirleri - Şair Fatih Yağcı

istanbul;
anlaşılmaz sevgimin başkenti.
istanbul;
rüyalarımın en güzel şehri.
istanbul;
yenilmişliğim.

Ben hala küçük bir çocuğum
Kuytularda ağlayan
Küçücük çocuğun biriyim
Çocuğum, evet çocuk!
Büyüyemeyeceğim,
Büyümeyeceğim

Artık içemiyorum fazla,
Sarhoşken sarhoş olmak ağır geliyor.
Sevda türküleri yakamıyorum sevdama,
Ne sözle, ne sazla.
İçmişiz ya aşkın şarabından bilerek
Sarhoşuz zaten,içmeye ne gerek?

kem küm etme
yıldızlardan kem küm olmaz
yaşamak yaşamaksa eger
yaşamaka doyum olmaz

Efsununla

Gökten bir nur olup düşsen suya da gözlerimi bürüsen..
Efsununla varırmıyım yanına su üstünde yürüsem...

Fatih Yağcı

Gaibi sevgili,
Gıyabında sevdim seni.
Gariptir belki...
Göğe inat siyah,
Gözünün siyahına inat ''semavi''....

Vefasız bir dünyada yaşıyorum
Kurtulamadım yanlışlardan
Yalan yanlışlardan...

İnsanlar yanlış yaparken bana
Ben mi hata yaptım acaba?

Kör Topal Kedi

mahallede her gece,
üzerine doğru gelen arabanın
farlarıyla, kaçacağı kaldırımı
görmeye çalışan

Şair dediğin garip insan,
Hep yalnız, hep gariban;
Kendine arkadaş, topluma yaban.

O nasıl bir duygu, nasıl düşünce
Bu kadar mı ağlatır?

Çabuk ol!
Acele et!
Azrailden önce gel!
Okuyacaksan şiirlerimi,
Yaşayacaksan o sonsuz sevgiyi eğer.