Zamanın getirdiği tozlar hükmediyor artık.
Geçmişimin kasveti boğarken,
Ne yanda kaldı gülümsemek?
Özleme aşık kalplerin getirisidir ayrılık.
Hiçe sayıldı onca emek,
Savruluyor gözlerinden, neyim varsa
Virane yollarda bekliyorum seni.
Omuzlarımdan çıkan fazlalığı ne zaman göğe kaldırsam,
Oralarda bir yerlerde senin olacağını düşünüp,
Kendimce seviniyorum.
Yanımdan kimse geçmesin istiyorum.
Senden başkası görmesin istiyorum.
Kırgınım...
Dağlar sıra sıra gözlerimde,
Küçücük bir konfor hissediyor tenim,
Büyük beyazların içinde,
Taptaze kokular ellerimde, batıyor!
Tam sırası penceremdeki kuşlara sarılmanın!
Bir adım daha yaklaştın kalbime.
Yüzyıllar geçmiş aradan.
Duyduğum iki üç cümlenin tozlarından geri gelmiş
Adımları mı sevginin?
Bir adım daha yaklaştın kalbime.
Bir şiire düşürsem seni;
Hoş ezgilerle mırıldansam ismini.
Hiç kırmasa mıydım bana verdiğin kalbini?
Belki o zaman içerdik..
Hayatın zehir dolu acı kahvesini..
&
Bugün uzun uzun baktım hayaline...
Kadınlar şarkı söyledi yokluğuna,
Sigara yaktım bende
Ateşe eşlik ettim.
O yandı ben yandım.
Ay daha hilal olmadı ki
Zaman zaman bakınırım,
Şehidim onlardır yar!
Dörtlüğe sığmayacak kadar geniş,
Beni daraltacak kadar dar!
Kimi zaman ağlatırım,
Onları zaman çatlatır,
Çiçekleri sararmış,
Esmer tenin yerine hayalin kalmış,
Sen adasına çarpmış gemiyim..
Sonu belli olmayan denizlerde..
Ben miyim büyük balıktan kaçan?
Hayır unut demiyorum.
Sadece bak.
Bugün kırılmış tenimlesin.
Kanım beyazlar içinde.
Kanımca damlıyor saçlarına.
İlk önce büyük bir patlama yaşadım.
Aşka susamış ruhum..
Ve ölüme ramak kalmış, göğe bakan gözlerim..
Peki ya kim verecek bana seni?
Allah'ım mı?
Yoksa dünyalık hislerim mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!