Yağan her kar tanesi bir mucizeymiş
Ve biri diğerine benzemezmiş
Tanrı her kar tanesi için bir melek yaratır
O’nu bir melek yere indirirmiş
Kar tanelerinden taçlar yapsam başına
Melekler şahit olsun büyük aşkıma...
Bir bozgundur seni ölümlerde yaşamak
Katlime ferman olmuş gözlerin
Önce ellerim tutuşur, sonra yüreğim
Bu yürek yangınından nasıl sağ çıkılır sevdiğim…
Kurşunlar iz düşmüş yollarıma
Terki diyar mı eylesem
Bir katre var derya içinde
Bir derya var katre içinde
Bir Alem var Adem içinde
Bir Adem var Alem içinde
Bir ben var senin içinde
Bir sen var benim içimde...
Bir varmış, bir yokmuş
Adalet birgün kaybolmuş
Adı mahkeme duvarlarında yazsa da;
Kendisi gerçekte yokmuş.
Güçlünün sözü geçer olmuş
Zengin yoksulu, zalim mazlumu,
Gözlerin bir bilinmezlik koyu
Düşmüşüm bir kere
Kim nereden bilsin?
Gözlerinde kaybolduğumu...
Fatih Mehmet Yiğit
Bir eski zamandı yaşadığımız
Anımsayamadığımız
Uykularımız delik deşikti
Eğer uyuyabilseydik
Düşüncelerimiz çarmıha gerilmişti
İşkence merkezlerinde
Kısacıktır ömrümüz,
Kelebek misali.
Yine de vazgeçmeyiz;
Ölümlü bedenlerimizle,
Sonsuz düşler kurmaktan.
Ne dersen kendine
Ne edersen yine kendine.
Sanma; yaptığın başkasına
Kendine, kendi kendine...
(Kurt Baba)
Yolunu bilen, yolunu bulur
Kendini bilen, İnsan olur.
Kendini bil, özünü bul
Esir olma, özgür ol...
Kurt Baba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!