Ey varlığımın sesi
Duy içimdeki sesi
Öyle bir seslendin ki
Yok ettin sen BENi...
Fatih Mehmet Yiğit
Çok uzaktan,
Taa yürekten
Öyle bir seviyorum ki seni;
Farkında bile değilsin...
Fatih Mehmet Yiğit
Rüzgârında savrulunca hayatın
Yollarımızı ayırdı kader
Fırlattı bir köşesine beni gurbetin
İçinden çıkamadığım anaforunda yaşamın
Buruk izleri kaldı çehremde
Geçmiş yaşanılan günlerin
Gam etme gönül;
Kaderde gülmekte var ağlamakta
Sevmekte var, ayrılmakta...
Fatih Mehmet Yiğit
Ah edip iniler gariban
Hal bilmezin elinden
Kendi eliyle oldu perişan
Cahil, eşekliğinden
-Deli Ozan-
Alıp başımı gitsem diyorum uzaklara
Ya da sen uzaklardan çıkıp gelsen yanıma
Her şey bu kadar uzak olmak mı zorunda
Aramızda ki mesafeler engeller olmasa
Birde sen olsan yanımda
Sana şiirler okusam
Kanayan renginde yaran derinde
Her baharda açan çiçeğimsin sen
Dağların kokusu var üzerinde
Yağmurun vurduğu gelinciksin sen
Kızıl saçlarını rüzgar savurur
Tanrıya kul olmak en büyük paye
İnsanlıktan başka arama bir gaye
İyilikten, doğruluktan gayrısı nafile
Sevgiyle, güzellikle ulaşılır Cennete
Kurt Baba
GİRDAP
Deniz gibidir hayat
Bazen dalgasız, olabildiğine dingin ve sessiz
Bazen dalgalı, derin, karanlık, çalkantılı ve dipsiz
Dalgalarla yüzersin bazen yanyana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!