Bedenim kendi kendini yerken,
Birkaç söz atıyorum olmayan senle..
Deniz bir gümüş kap olmuş,
Selam verir bu altın sarısı limana..
Dua ederim ki,
Bu kış rüzgarında
Düşüncelerim çok soğuk.
Sadece hayali aşkımı özledim ben,
Özlemim bile boğuk.
Gözyaşlarımla yüzümü yıkıyorum
Orhan Veli gözleri kapalı dinlemiş,
Yahya Kemal sözleriyle büyülemiş,
Bu, güzelliklerini aslında
Trafiğinde, kirliliğinde saklayan şehri..
Bana inanın,
Bir sabah vakti aşık olmuştum sana
Deniz kenarında, dalgalar vurgunda,
Güneş daha doğmamışken bulutların ardında..
Sen doğmuştun yüreğime aslında..
Bir gurub vakti özlemiştim seni
Gecenin bu vakti,
Uykusuz kalmama sebep oldu,
Geçmiş kitabımdaki silikler..
Ne kadar masummuşum meğer..
Resimlere bakıp,
Geçmişte yaşananlara değil bu sefer sözüm..! !
Benim gibilere..
Umutlarınız vardı sizin,
Bulutlara dahi sığmazdı, yetişemezdiniz.
Ta ki birileri onları,
“Güzele ne yakışmaz..”
Gibi basitçe ifadelerim
Yoktur senin için..
Çünkü ben sana güzel diyemem ki..
Kelimeler anlatamaz,
Kalbim kaplayamaz seni..
Hani herşeyin bir ilki vardır,
Ve unutulmazdır ya,
Şiirin ise gülünç gelir sana.
Ne kadar basit yazmışım dersin,
Anlattıkların değişmemiştir ama..
Kaside gibi översin bazen,
Bir zamanlar sen vardın hayatımda..
Denilmiş ya daha önceden,
Böyle sevmek görülmemiş..
Zaten insan bir aşık olmasın,
Mutlu gider öbür tarafa..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!