Fatih Hepgüler Şiirleri - Şair Fatih Hep ...

Gül dikersin toprağa
El deyer dal kırılır.
Bir yel vurur yaprağa
Gül dalından ayrılır.

Dal ağlar, yanar biraz

Sen gülümsün ben feryat figanım
Söyle daha neyim olabilirsin..
Gülüm, canım candan öte cananım
Bir gülle canımı alabilirsin…

Canım feda olsun aşkı bilene

Gün dökülür,güneş saçlarında tel tel
Ellerim saçında mızrap olsaydı yar..
Sana koşmazmıydım deseydin 'haydi gel'
Bana gel eden bir serap olsaydı yar...

Çöller gönlünden mi büyürde ufalmaz?

Gün dökümü, dudaklarında
güneş artığı cümleler
sarı saçlarına düşen kızıllık
utanırım..

Yollar karanlığa yolcu

Henüz doğmadı, yaşamadı üstelik

Doğum günlerini ve mum kokusunu bilmedi
Dileklerini üflemdi mumlara
İsli camlardan bakmadı güneşe
Karartmaları ve karartıları olmadı

Derya ki; uçsuz,derin dipsiz
Neyi yaratmış, O sebepsiz?
Varamaz Hakka, kul edepsiz,
Kulluk edep ve görgü imiş..

Sadece “Ol”dur bir fermanı

Kör gözlerin şimdi beni görmeli
Gecenin koynunda üryan değilim.
Karanlığı kara gözler vurmalı
Aşkım aşikar, ben ayan değilim.

BU MİLLET NE BEKLER?
(Milletten Devlete mektup)

Sırtından süngülenmiş bu millet derman bekler
Asırlar ötesinden ilahi ferman bekler..
Yedi düvel bir olsun yine gelsin beklerim

İn..Azap meleği,
ızdırabıma merhem ol.
Tersine döndür feleği
gel çaresizim çarem ol.

Pamuk ipiyle ben bağlandım
Hep düğümlendim, çile çile
Bülbül müyüm ki; güle yandım
Bülbülüm çile, gülüm çile
Çile hanede oyalandım
Aşk nakışlandım,sevinç ile