Fatih Gündüz Şiirleri - Şair Fatih Gündüz

Bilmiyorum, belki de zaman,

milattan öncesi ve sonrası

sadece birer kelime,

BELKİ GEÇMİŞİN KIYISINDAN SÜZÜLEN BİR GÜN

ağır bir rüzgar eser, içimde bir his var,
gözlerim kapalı, ama hayal yine serin,
o simayı arıyorum, belki bir hatıra,
belki geçmişin kıyısından süzülen bir gün.

Rengim yok, bir gölge kadar belirsiz,
Öylesine kaybolurum,
Beni soran yok.
Yalnızlık,
Bütün sesleri yutmuş bir sessizlik gibi
İçimde yankı yapar.

kıyılar sallar beni her seferinde,
sular derin, ben ise yüzeyde kaybolan
bir hayal şehri, yerle bir olmanın eşiğinde
bir avuç su, bir avuç yıldız, ulaşılmaz.

özgürlük dediğim şey bir balık gibi

Epeyce uzundu düşündüklerim, mazi kuru bir dal gibiydi
Zamanın ellerinde savrulmuş bir yaprak gibi, kaybolmuştu izleri,
Hatırladıkça gözlerim bulanıklaşır, yüreğime saplanır bir diken,
O eski zamanlar, ne de olsa geride kalmış, her biri bir başka yürek kırıklığıydı.

Bir hüzün var içimde, ne güneşin doğuşuyla ne de geceyi beklemekle geçer,

Nasıl anlatılır bu sokaklar gecenin bir vaktinde,
duvarlar taş, saatler donuk ve sarhoş,
bütün şehir sigarasını yeni söndürmüş bir adam gibi
küsmüş gökyüzüne.

Bir kadın yürüyor.

bir şeyi bilmek isteseydim
çiçekleri bilmek isterdim
hangisi açar gece uykusuzluğunda
hangisi susar gözyaşı karşısında
ve hangisi konuşur
kırılmış bir kalbin kenarında

Patrondan aldığım üç kuruş parayla gittim bir ekmek aldım,
Ekmek kutsaldı, tuttum bağrıma bastım,
Bir yere koysam, yüksek mi yüksek bir yere,
İçimde gelmedi o ekmeği yemek.

Herkesin ardında bir hayal, bir çatı, bir kapı,

Emek, ekmek, savaş…
Bu dünyada en büyük üç sözcük,
İçinde sesini duydum ben,
Ve eklenmiş her harfi bir umutla,
Her birini taşırken omuzlarında.

Enkazın altından bir kitap çıkar,
Sayfaları sararmış, zamanın izini taşır.
Her kelime, bir çığlık, bir feryat,
Gizli kahramanlar, içlerinde saklı.

İçimden bir umut akar, gölgeler arasında,