Fatih Çınar Şiirleri - Şair Fatih Çınar

bir siyah yağmur yağdı gönlüme
kömür saçlarına değdiğinde ellerim
tüm renkleri sildin sanki beynimden
seninle gözgöze geldiğimde esmerim

duvarlar taşlar duramadı yerinde

Sen gaflet uykusunda uyuyan
Şeyh elinde cennet arayan
Elde tüfek kalpte iman
Filistine gidiyoruz

Oturanlar artık kalkın

giderim
sadece bir ceket alıp sırtıma
giderim
gözyaşlarımı ışık edip ufkuma
giderim
senden aldığım ne varsa yerine koyup

en büyük aşk
benim sana duyduğum
en büyük hasret
benim sana çektiğim
en büyük deniz
gözlerin

ben adam olamadım
sana adam dedilerde
ğöğemi erdi sanki başın
bana adamsın demediler
kimbilir belkide bende adamdım

güngelir sevgilim beni ararsın
ararsın yanında bulamazsın
birdaha geri dönmem beni anlarsın
işte sen sevgilim ozaman ağla

üstüne bir çiçek koklamadım diye

bu gün yine sensiz
bu gün yine yalnız açtım orucumu
belki yalnız değildim
belki yanımda
belki soframda melekler vardı
ama sen

kalmadı artık o eski serüvenler heyecanlar
nerde ah o eski sevgili dost günler
artık yüzümüze düşman görünür aynalar
birer birer siliniyor beynimizde dünler

ormanlar yeşil denizler maviydi eskiden

herkes hak ettiğinimi yaşar
yoksa daha fazlasınımı
hak eder insan
her ölüm erkenmi'dir biraz
yoksa tam vaktindemi gelir ölüm
ne'dir gönüllerimizi

saatler oniki vakit gece yarısı
altımda siper üstümde ayışığı
karşıma dikildi poşulu bir delikanlı
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş