Fatih Çınar Şiirleri - Şair Fatih Çınar

seni bir gün batımı kızıllığında sevdim
ve bir sabah aydınlığında kaybettim
sen benim deniz ortasında yakalandığım bir fırtınada
sığındığım limandın
sen benim dağım nehirim denizimdin
sen benim şehir kalabalığından sıkılıp geldiğim

gidemedim
ama buralardada değilim
yokum artık hiçbiryerde
sanki hiç olmamış gibiyim
ne bir şehire sığabiliyorum
nede bir şehir benim yüreğime

üç hilal akıncının atı üstünde kuruldu
kanlarında bin gavur binbir namert boğuldu
körkaranlıkta bozkurt yanlarına yoldaş oldu
yürü bre akıncı hangi el tutar seni
alem bir daha göremez senin gibi vatan severi

elim kolum bağlı
tutamam beyaz ellerini tutamam
gözlerim sana yasaklı
bakamam mavi gözlerine bakamam
saramam sıcak bedenini saramam

seninle ayrıldık amma
ihanet etmedim hiç sana
ellerimde ellerin
gözlerimde gözlerin
ruhumda senin izin
var bak hala

bir gün biri gelip sorsaydı bana
sıladayken gurbeti özlermisin diye
önce ona alaycı alaycı bakar
ve sonrada kahkahayla gülerdim
ama şimdi hasret gözyaşları
gözlerimde kuruyup kalıyor

senin olmadığın her yer ıssız
seni tanımayanlar gider imansız
nurcemalin göremedik bircümle bahtsız
gönüllerin sultanı ol-muhammet

ümmetinden dökülür onca dilekler

sana bir görüşte kalbim aktı
ellerim ayaklarım dolaştı
ruhumu bir alev sardı
otobüsteki hostes aşkım

iyiki binmişim bu otobüse

bir kelepçe senin çekip gitmen
inanki bir hücre sensiz geçen günler
solacak gelmezsen inan bütün güller

ne zaman bitecek söyle bu ceza
ölüm her an her an kapımda

bir kara örtüyle örttüler güneşi
bütün caddelerim karanlık gülüm
çıkmaz bir sokağa koydular beni
efkarımı alaya aldılar gülüm

saati geldi demir alacak artık gemi