Sen sadece geçerken mi uğramıştın bana?
Ellerimizin birbirine dokunmasını geç,
Kalplerimiz hayallerimde kavuşmadı mı hiç?
Kelebeğin ömrü kısa deseler de geç,
O gamzeler umutları yaşatmadı mı hiç?
Gözlerinin içinde kalakaldım.
Islak bakışlarda güneşi aradım.
Derin bir seste seni haykırıp,
Ilık nefesine mest olup sarıldım.
Kısık ateşte piştim, sana yandım.
Senin gözlerin başkasına dalıp gider,
Benimkiler, biliyorsun ya, sende kilitlidir.
Senin iç çekişlerin ki, o'nun içindir,
Benim sana ahlarım tanınmayan delidir.
Kalbin başka yangınlara kapılıp gider,
Gözler gönüle dert yanıp sordu:
Şu hayatta bir kere de olsa,
Görmek mümkün olmaz mı o meleği?
Gönül ah çekti durdu:
Sorma bana ey güzel fani,
Ben ne zamandır bekleyişlere katmışım,
Gözlerimdeki yaşlardı sözlerim.
Ve sözlerimin her kelimesi sendin.
Biraz anla ne olur.
Senden başka ne diyeyim?
Gözlerimi açsam da sen, kapasam da sen.
En sessiz kıyametleri yaşarken nefesler,
Sıraya geçmiş bekler, kefenleri giyecekler.
Vakit geldi, son damla güneş oldu şimdi,
Mucizeleri isteyenler, gözyaşlarını dileyecekler.
En kimsesiz geçmişleri bitirirken gelecekler,
Ben sana bir gül gibi bakarım.
Gonca olsan da,
En güzel kokular saçsan da,
Hatta kurusan da,
Fark etmez.
Ben seni her halinle severim.
Allah ışığını kalbime verdi çoktan.
Güneşim sen olduktan sonra,
Yağmurda ıslanmak da güzeldir,
Karda beyazlara sarılmak da.
Aynalar dört bir yanda sen oldu çoktan.
Derin kuyuların duvarlarına yapıştı kaldı yüreğim.
Sözlerim güçlü çıkar ama ne fayda, anlayan olmaz.
Yankılara karışır, kaybolur gözlerinin en sessiz haliyle.
Binbir hayal varken, en olmazını seçti kaldı yüreğim.
Umudum dualara bakar ama ne fayda, kısmet olmaz.
Eller açılır, mucizeler beklenir en merhametsiz haliyle.
Sen hep mavisin zaten.
Ben de bir gün kızıl olsam,
Bir akşam olsa sana kavuşsam,
Ben hep hayalciyim zaten.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!