ağladım yine gözlerine bakarak
ilk öp deyişim geldi aklıma
ben yerde uzanmış öpmeni bekliyordum
küçüktük, toyduk o zamanlar, bilmiyorduk aşkı
keşke hiç öğrenmeseydik aşk denilen şeyi
bir sigara yaktım,oturdum mazimin başına
daldım yokluğunda hayallerime,öyle umarsızca
bakıyorumda herşey boş ve yalan,dünya gibi
unuturuz aslında varoluş amacımızı,herkes gibi
gün gelir anlarsın ama nafile,kalkmıştır artık son gemi
yürüyorum, durmadan usanmadan
içimde bir sıkıntı,ağır geliyor buralar
ayaklarım, bıraksam götürecek beni
ait olduğum topraklara
yürüyorum, özlemle hasretle
bakışlarındaki saflığı
yüreğindeki hiç olmayan beni
gözlerindeki umudu
ben sende, olmayan beni sevdim.
saçlarının yağmurda ıslanışı
ah gönlüm benim
ne kadar da sadık
birini sevdimi, imkanı yok
onu bırakmıyor.
son mektubumu yazalı
öksüz gibiyim buralarda
sokaklar meskenim oldu yokluğunda
kaldırımlar her gece yatağım oldu
gökyüzü de anne şefkatiyle örttü üzerimi
yani anlıyacağın bir tek onlar sahip çıktı bana
gidiyorum bu şehirden,
gözüm geride, kalbim geride, gönlüm geride kaldı.
unutamadım o zifir saçlı güzeli.
yüreğim onda gözüm yolda ellerim boşta kaldı.
buradan bir yar geçti yaktı kül eyledi.
gözümde yaş, dilimde söz kalmadı.
nasıl bir duygu bu
yaşamayan insan anlamaz
bedenin seninle beraber
ama, kalbin, ruhun bir başka yerde
gelirken bir heyecan kaplar içini
meraba karagülüm
gurbet elden sana yazıyorum
gözlerim doluyor,ıslanıyor kirpiklerim
gözbebeklerim daha bir fersiz şimdi
içimde bir yandan sıla hasreti
bir yandan senin hasretin
merak ediyorum bazen
sen hiç ağladın mı benim için
şiirler yazdın mı gözlerim için yahut saçlarım
beni düşündün mü her yatışında, geceleri
seninde umutsuz geçen günlerin oldu mu
sende gözlerimi yüreğine işledin mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!