Fasülyeden şiirler Şiiri - Cafer Yılmaz

Her insan kendi şiirini yazar aslında...
ilham denen şey palavra...
her ayrılık bir şiir
her kavuşma...
sadece kalemle
ve sadece sandığında sakladığın kelimelerle
yıllarca kullanmadığın belki de
tozlanmış,
örümcek ağı kaplamış
cümlelerle dost olmalı biraz.
Nasıl yazdığın değil neyi yazdığın
Ve yazarken
En sevdiğin şarkıyı duyar gibi heyecanlandığındır önemli olan.
Eğer şiir yazmak istiyorsan
Gece olmalı
Sessiz olmalı her yer...
dünyada yapayalnız kalmış gibi
derin bir karanlık kapladığında geceyi
al eline kağıdı ve kalemi...
ne yazacağım der gibi bakma bana.
Hiç mi sevmedin yürekten bir şeyi.
Hiç bir bakış hoplatmadı mı yüreğini...
Ya da göz yaşların olmadı mı senin
Ya seni burada bırakıp ta gidenin?
Aşk şiiri yazamam diyorsan
Anneni anlat,
Öğretmenini anlat,
Arkadaşlarını, dostlarını...
Korkma kalemden al eline.
Hani hatırlarsın
İlkokulda ilk harfleri fasulyelerle yazardık
Sıraların üstüne....
Korkma gülmez kimse şiirlerine
Sen de fasulyeden şiirler yaz bu gece
Karanlığın en derin yerine...

Cafer Yılmaz
07-09-2004