Birçok arkadaşlarım önümüzden gittiler,
Tozu dumana katıp epeyce yol aldılar.
Meğer fasid daire imiş insanlık yolu,
Hızlı gittiklerinden arkamızda kaldılar...
Çağdaş oldu açıldı, üstte, sırtta, kıçta yok,
Tarih öncesi gibi çamaşırsız kaldılar!
Demek ki boşunaymış, bu kadar yorulması,
Birbirinden koptular uygarlık bu sandılar.
Aile, ana, baba, akrabalık kalmadı,
Hem çıplak hem kimsesiz orta yerde kaldılar.
Yani en başa döndü, dairenin başına,
Hayvanlığa kıl payı mesafede kaldılar!..
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!