Farzetki Aşk Yoktu... Şiiri - Coşkun Kal ...

Farzet ki aşk yoktu.

Sıradan bir şehir, sıradan bir gün ve sıradanlığımla gördüm seni.yanınıza yanaştım ve bir merhaba.halsizdim yorgundum ve sancılarımdan başka bir şey hissetmiyordum…

…Farzetki aşk yoktu o anda.Bir daha dönüp bakarmıydım sana? Giderken aklım kalırmıydı gözlerinde? Ve kendimi bilmezcesine yürürmüydüm o sokakta? En soluksuz adımlarımı atarmıydım? Heyacanımı gizlemeyi unuturmuydum? Ayaklarım engel olurmuydu birbirlerine? geri dönüp gitme, dur, seslen zor olsa da üç beş kelime dermiydim kendime? Kendime kızarmıydım?

Farzet ki aşk yoktu.Sevişmelerin beş dakikalık hazzından başka birşey kalırmıydı tende? Her anımı seninle geçirmek istermiydim? gözlerimi mühürlermiydim senden başkasına? Pişmanlıklar duyarmıydım? Ağlamaklı olurmuydu gözlerim? Özlermiydim seni? Ararmıydım varlığını? ve nihayetinde ağlarmıydım her anını özlediğimde?

Farzetki aşk yoktu.Soluğum kesilirdi.Sessiz kalırdım.Sensiz kaldığımı bilmeden.Seni nasıl sevdiğimi bilmeden.Benim için atan bir kalbin var olabileceğini,senin beni sevebilme ihtimalini bilemeden yaşardım, tüketirdim ömrümü.

Farzetki aşk yoktu, ben yoktum, seni sensiz aradağım gecelerde.ıssız yollarda ayaklarım şişercesine dolaşırmıydım.korkmadan yıldız ararmıydım en koyu karanlıklarda.ıssıza cıkar sana ağlarmıydım.adarmıydım kalan ömrümü sana.

Farzetki aşk yoktu, sayarmıydım seni bir den sonsuza kadar.senle başlayıp senle biter miydi tümcem.kendimde ezber bozar, tabir bozar “taparcasına seviyorum” dermiydim. Onsekizlik bağımı atarmıydım.

Farzetki aşk yoktu.ben yoktum.sen yoktun bende…
Farzetki aşk yoktu.ben yoktum.sende.
Farzetki aşk yoktu.
Yoktum.
Yoktun.
Yok.