Işığımsın,
Karanlıklarıma göz.
Çocuğumsun,
Umuduma,yalnızlığıma.
Çiçeğimsin,
Nefesi özgürlük kokan.
Kanadım kırık,
Düşlerimde.
Beton inimde
Yaşamak, bir nefeslik.
Köstebek çukurlu sokaklarımda
Pembeler,düşsüz gecelerimde
Gündüz ile geceyi
Aynı kaba koydum
Düşüncelerimde yoğurdum.
Saatleri,dakikaları,saniyeleri
Bölüm pörçük didikledim
Zaman süzgecinden geçirip eledim
Ellerinle çalış,
Emeğinin kiri bulaşsın ekmeğine.
Alnından dökülen ter,
Aş’ına tuz olsun çocuğum.
Aklından geçirme emek hırsızı olmayı
Dört duvar arasında canım
Nemde küflendi tütünüm
İşkencede sevdada yüreğim
Düşüncelerim,
Köşedeki gölgede.
Ter kokuyor yanımdaki
“Ben gidiyorum” diyorsun
Ve gidiyorsun.
Elveda bile demeden
Mevsiminde son kez açan çiçekler gibi
Veda öpücüğü vermeden
Bir anda filizlenir ya
tohumlar toprakta.
Bir anda açar ya
çiçekler dalında.
Bir anda karanlıkları yırtar ya
güneş sabahta
Dolaştım durdum yıllarca
Güneş nasıl doğar bilmeden
Karanın gizindeydi,yıldızlar
Bir denizki yaşam
Boğdu beni dalgalar.
Yağmura hasret kaldım
Yıllar akıp gidiyorsa
Dur gitme,diyemezsin
Yarınlar ne getirecek
Bu günden bilemezsin.
Arzu duymadığın güzeli
Zorlada sevemezsin.
Düşen sarı bir yaprak nefesinle
Gurbet türküleri dolandıran dilime
Tutkuların en yücesi gözlerimde
Bir buse indin yüreğime.
Uzaklarda sevi limanımdan
Bir başıma sığındığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!