Faruk Nafiz, sekiz yüz doksan sekizde doğdu,
Ay, mayısı gösterir, on sekiz, Cuma günü.
Renk, ıstırap karışık bir hayat onu boğdu,
Unutulmaz şairin, öğrendik öldüğünü.
Kasım sekiz, dokuz yüz yetmiş üç senesinde,
Nefesine son verdi, tam yetmiş beş yaşında.
Arıyor şimdi gözler, tarihin sahnesinde,
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta