Faruk Gökbulut Şiirleri - Şair Faruk Gök ...

İsmin yüreğime vurulmuş mühür
Sen hiç solmayacak gülsün Manolya
Mehtabın gögsünden akan bir nehir
Gözümde masmavi tülsün Manolya

Gün geçse de güzelliğin bitmiyor

Dağlar sinesinde hep bir sır saklar
Kim bilir bir kaya dibinde garip bir karanfil,
Ya da yalçın bir yamaçta yaban gülü açar
Kim bilir belki de bir dorukta gizlenen kardelen var
Başını çıkarmak için gün sayar

Duvardan inince resmim
Enkaz sûreti aldı cismim
Gönül yaralı kuş misali
Yar ben sana ne ettim

Kader ağını sıkı örüyor

Varmadan menzile sen beni sattın
Bilmem ki sen aşkı kaç kere tattın
Vebalinle beni bana bırakıp,
Sevda ummanında kaç kulaç attın

26 Nisan 2006

Hasretin narında yanarken bana
Gurbeti dost bilip gelme bu yana
Ey yar, feryadım bu âhı duyana
Yanarsın burda , gezinip durma

11 Şubat 2006

Hatırlar mısın?
Sonbaharın kapımıza dayandığı anları
Ninemin cam kenarında anlattığı nefis masalları
Ve altın renkli yapraklarla bezenmiş yolları
Hani seninle el sallardık
Göçe başlamış turna katarlarına

Ben bir yaz akşamında,
Şafak vakti doğmuşum.
Daha hayatı tanıyamadan onüç yaşında
Bir Ağustos ayında asker olmuşum.
Küçücük yavrucakken ben
Derlermiş bu çocuk asker olacak

Çığlık,
Sen ey sükûtun kalbine saplanan hançer
Bozma sessizliği, dur durduğun yerde
Dudaklardan dökülen o engin nağmeler
Okşar geçer yürekleri, vakitlerin en güzeli seherde

Sen saklarken kendini
Gün batımı şehirler aynasında
Bense beklerim seni
Gecenin kör karanlığında
Mevlana'nın şeb-i arusunda
Yunus'un virdi gibi gece yarısında

Unutma dilber, ağlatma
Çağlayan gibi çağlatma
Benim derdim bana yeter
Bir derdime bin dert katma
Bilirsin bu yürek senin..
Bu can ki senin esirin