Faruk Coskun Şiirleri - Şair Faruk Coskun

BIRAKMAM SİZLERİ
Çek ellerini ellerimden fahişe kılıklı dünya,
El üstünde el varken,avuçlarım kalkmıyor semaya,
Bir tek sen değilsin güneşe aşık olan pervane,
Sizlerin aşkından aşk isterim ya Hz. MEVLANA…

EY CAN!
Bir garip haldeyim ki,
Kendimde değil bir başka tendeyim.
Bir misal ki, gece ile gündüz;
Batan, güneş değil, sırtını dönen dünya
Bu öyle bir dünya ki, senin zindanın

Bir masa iki beyaz sandalye
Küçük tabure uzunca bir tahta
Çay bardakları plastik sele
Duvara asıl saat ve dikdörtgen ayna

Hiçbir zaman dilimi kalmamış

Bir umut ki,beni yaşatan.
Bir umut ki, beynimde helezyon etkisi yapan....

Ey sevgili!
Seni öyle bir seviş severdim ki,
İnsanlık tarihinde olmazdı bir benzeri….
Kalbin dursa benimkinin atışıyla,
Damarlarını kansız,
Bedenini cansız bırakmazcasına,

Sinedekilere,kelimelerden kıyafet giydirmemeli,
Teke olan sevgimi, çoğulla paylaşmamalıydım!
Saklı olan güzellikleri pazara çıkarmamalı,
Paha biçilemezlere, bir değer biçtirmemeliydim!

Varlık aleminden mana alemine süzülenleri,

Fazla derine dalma,boğulursun derler,
Su birikintisinde inci buldum dersen gülerler…

Dünya! sen bana öyle bir vuslatsın ki,
Sana yakınlık, ateş sana uzaklık ateş..
Varlığın huzur, yokluğun fikrime çilekeş,
Azap var mı ki alemde fikir çilesine eş…

Afaki dünyamda, rahmana sunduğum sadakat,

Kalbimin her atışında,
Var oluşumla yok oluşumun eserini,
Ellerimin titreyip mum misali eridiğinin hayalini
Aynanın karşısında değil
Ilık nefesimde hissediyorum,

Nefes alırken HU,nefes verirken HU,
Birgün gelir söyleyemezsin işte ölüm bu...