Karanlığın sınırındayım artık,
Uçuruma yakın,
Ruhum sıkkın,
Kalbim bozgun.
Uykuya yakınım artık,
Sen miydin
Beni uzaklara götüren,
Aşkların en güzelini tattırıp
Sonrada kaybettiren!
Sen miydin
Ömrüm boyunca birisini seveceksem,
Yapacaksam tüm isteklerini,
Saklıycaksam onu sürekli kalbimde,
Bu sen olmalısın.
Tadacaksam aşkı bir kez,
Sevenden ayrılmak acıda olsa,
Kalbinden söküp atmak zorda olsa,
Yalnızlığı hissetmek korkunçta olsa,
Unutma yalnız değilsin!!!
Aşkını hiç unutamasanda,
Yokedici bir karanlıktır zaman,
İnsanları yalnızlığın çaresizliğine iten.
Acıları yüreğimizde acımasızca patlatıp
Benliğimizi elimizden, avuçlarımızdan alan.
Gözlerimizide gönlümüz gibi yokluğa itip
Kara kaşınla aldattın beni,
Yalnızlığı sakladın ardında,
Aşkın acısını gizledin kalbinde,
Bana tattırdın acıların en acısını.
Peşindeki sevgi yılanı,
Yalnızlık bir kederse,
Sevgisizlik ölümse,
Aşksızlık yok olmaksa,
Sensin tek ilacım!
Ruhum ağlıyorsa,
Yaşamsa herşeyi sürdüren,
Ölümse sona erdiren,
Kaderse belirlerleyen,
O zaman yaşama sitemin ne faydası var.
Paraysa herşeyi satın alan,
Kaderin sonsuzluğunda,
Yaşamın sonbaharında,
Karanlığın son ışığında,
Sen benim yegane umudumsun.
Aşkın yenilmezliğinde,
Zamandır herşeyi aydınlatan,
Her yolu sonuçlandıran,
Yanlızlığı gideren,
Hiç bir zaman durmayıp hep sabit kalan.
Zamandır insanın içine işleyen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!