Sensizlik Ölüm Gibi
Ruhum yalnızlığımı kırbaçlayan bakışlarının içindeki suskunluğunsa
Hergün her saat her dakika her salisede canımdan can alıyorsun demektir.
Gidişin vedaya dönüşüp gelemeyeceğini düşündüğümde adı ölümse
Öyle bakıp solan gece olacaksan
bahar gelmeyecek çiçekler açmayacak
kalbinin bahçesindeki güller kokmayacak
sende olan gönül hislerim yalnız ağlayacak.
Söylenmemiş şiir sözlerim sana yalvarsada
Bakışlarınla kalbime vurulan her darbe
ve her darbede ölümden uyanış
uyanınca inanca ibadet etmektir seni sevmek
baş kaldırış gibidir seni yaşamak bu yüreğimde.
Kalbimin gözleri kan çanağına dönüştü şimdi
Yaşadığın şehrin efsaneye dönüşen kırk direğin kırk dağında
sol yanın kırk kalp çarpıntısında soluksuz yaşanan sözlerin söyleminde
güneş kadar gülen yüzünde söylenmiş sözlerde öylece sana bakıp
doğacak günün şafağı yüzündeki tebessümde kendini bulacağını his ediyorum
Sen akan nehre dönüşünce bazen fırat oluyorsun bazende dicle
Su güle muhtaç olduğu kadar ben sana muhtaç olacağım
senin kalbinin bulutları kalbimin bahçesine yağsın öyle bir yağsınki
seni sevdiğim hayalimin mutluluk bahçesindeki tüm ağaçlar filizlensin
meyve versin anlamı sen yani cennetin bahçesi olsun isterim.
Senin yokluğunu yaşadığım her gecede
Güzel bakan gözlerine dalınca bu yüreğim
kalbinin okyanusunda yüzecek hayalleri yaşıyorum şimdi
yokluğunu yaşayacağım korkulu hayallere dalınca düşüncelerim
tüm şehri yakıp güzel bakan gözlerine kurban edebilirim.
Kalp atışlarım ölüm koridorlarında dolaşırken sensiz
Yalansız sevdalarda sevdim seni
mas mavi denizde uçuşan martıların
melodileşen seslerindeki aşk şarkıları söyleyerek
nakaratlarda hep tekrarlayarak özgürlüğe
kanat çırparak hep yükseklerde uçuyorsun
Buz dağına dönüşen sözlerin
bazen rüzgar gibi üşütünce beni
seni dilenen hayalim usluca güzel bakan gözlerine sokularak
teninin sıcaklığıyla ısınmak istedim.
Çaresizce kadere mahkum
Eyy ruhumun nur ışığı sohbetin hasretine sevgisine muhtaç olduğum sevdam.
Gözlerin nur gibi bana baksa gülüşün gönlüme nur gibi akan nehir sen olsan.
Gün ışığı doğunca sarı saçın papatya tarlası rengi oluca
gönlünün topraklarındaki vatanın ben olsam.
Yıkılmış duygular çaresizce kurtulmayı beklerken
Sözlerin ağlama duvarı gibi hep acımı verecek
Hayalimizin gönlünde konaklayan he göz yaşımızı mı olacak
Şubat kadar soğuk kalbime bakan yüzün üşütse de
Mart kadardı gönlümün boz kırları
Gül bahçesi gibi kimsesiz kalsada sensiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!