Zıtlıklar, nasıl dengeyi kurarsa,
Gökkuşağını renklere ayıran, ışık ve karanlık gibi,
Kıymetli anlarımızın, en kısa sürelerinde,
Meşe devrilir, aynadaki yansıma sarsılır.
*
Hatırlanan dünden, daha değerli olan deneyimlerimizdir,
Yıllarını tamamladı, fakat zayıflamıştı,
Ömrün çarkını, insanlar göçünce anladım.
Porselen çatlıyor, duvardaki her resim titriyor.
*
Mevcut olmak, fark edilmektir,
Düşünürlerden biri, ayrımı fark etmiş gibi, dile getirdi ki:
Yankılarla dolu, ova bakışlı bu konakta,
Boyutundan büyük, keskin bıçak taşıyarak.
*
Geçitsiz dereleri geçip, ıstırap duyacağız.
Neticede suyundan içecek, her ruh bir etkendir,
Gönül rahatlığımız, kalbimizde taşıdığımızdan çoksa,
Boşluğa girişimiz, daima bu türden bir kedere yol açacaktır.
*
Hayat yetiyorsa, muhakkak son bulacağız.
Bilinmeyen, tüm düşlerle kavrulan,
Kendinden emin kişiler, sükuneti ve tekliği sever,
Ah keşke böyle, yeni öyküler aramasaydık.
*
Birlikteliğin içindeki, ayrışmaların gücüdür.
Her sesin kendi tonu, her rengin kendi yeri var,
Bütün, parçaların farklılığıyla anlam kazanır,
Çünkü bütünlük, farklılıkların tartısıyla oluşur.
Kayıt Tarihi : 11.10.2025 10:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!