Farklı Görmedim Şiiri - Veysel Şimşek

Senin olsun dünya sefan fantazin,
Buruk gönülleri insan hazin,
Gidersin son sürat durmuyor hızın,
Senin gibi dört ayak atlı görmedim.

Birileri ağlar içinden yanık,
Suçsuz kim suçlu kim ararız tanık,
Biz insanlar sende üç günlük konuk,
Kimdir suçlu bilmem haklı görmedim.

Yoktur çilesizi herkes derbeder,
Kim sorsam dolu hüzünle keder,
Sanan muhtaç eden zalimdir kader,
Geldim gidiyorum farklı görmedim.

İnsan doğar der ki ne güzel dünya,
İncitmez zanneder bu güzel rüya,
Sadece özelsin ağaya,beye,
Sana iyi diyen aklı görmedim.

Kim görmüş Tanrı'nın memnun kulunu,
Ağlar,sızlar arz edemez halini,
Boylar dünya çile ile ölüm yolunu,
Güzel dünya diyen şartlı görmedim.

Nere gitsem kulaklarım tıkanır,
Herkes ayrı ayrı dertten yakınır,
Çile,gaflet,kâhir kalbe dokunur,
Hiç bir kulu sende mutlu görmedim.

Zalim dünya dağın,tepen yıkılsın,
Zordur çile,kâhir nasıl çekilsin,
Demeyin Veysel'e yüksek akılsın,
Ben bende kendimde saklı görmedim.