Farkındayım Reddetiklerimi Kaybettiğime

Bulutlar çöktü gözlerime, yaşlar dinmeksizin birer yağmur taneciklerini andırırken.
Güneşi hissetiren kirli gülüşlerim, sisli gecelere hapsetti beni, sensizliğimi.

Parlayan yıldızlar kederli simama meydan okudu aya sarılırken. Düşlediğim hayatıma kâbuslar eşlik etti benden izinsiz.
Günler geçmiyordu rakamların istilasına uğradım uğrayalı...

Sözünü ertiğim hayallerime maviliği kattım, tüm siyahlardan intikamımı alarak.
Sustuğum vedalardan başımın etini yiyiyen gitmelerim kulaklarımı çınlattı.

Sonsuz başlangıçların oynuna geldim, birkaç hatıranın arkasına takılıp giderken.
Ve bende artık farkındayım, reddetiklerimi kaybettiğime...