Bir insan, 'istemediğim' dediği şeyleri, 'kendine rağmen' hâlâ yapıyorsa artık hiç kimseye söz söyleme hakkına sahip değildir.
Utan ey insan, büründüğün farklı kişiliklerden! Sen ki akıl denen bir güzellikle ödüllendirilmişsin ve bunun idrakine varmadan, aklın verilmediği canlılarla eş davranışlar sergilemektesin. Diyecek söz yok sana. Utan kendinden!
Neden gittiğin yolun üzerinde ayağına çarpan çakıl taşlarına hem kızar hem de eğilip onları kenara çekme zahmetine katlanmazsın. Sen, konuşmanın eylem olduğunu bilmez misin? Öyleyse dilin gücünü kullanarak kaldır o taşları yerinden.
'Gözlerime bakamıyorum aynadan.' deyip de kendinden kaçıyorsan daha çok merdiven çıkman gerek en üst kattaki erdeme ulaşmak için.
Duaya açılan ellerin neden kirli, hiç düşünmeden bunu açarsın ellerini. Bilmez misin ki yüreğinin rengi, avcunda gizli ve bilmez misin ki Rab bile kabul ederken bu ellerin duasını; sen düşünmezsin ne yaptım diye, kendin için duadasın.
SERAP HOCA
Serap DemirtürkKayıt Tarihi : 10.12.2007 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsandık ya...
10.12.2007
04.00
Çok haklısın 'insanlık' beş paraya satıldı!
Birbirimizi eleştirirken kendi kamburumuzu görmez olduk malesef.Ne kadar üzücü değil mi?
Onun için şöyle dedim' Toplumu eleştirenin terazisi vicdan olmalı'!...
Kutlarım çok güzel bir çalışma olmuş.
Sevgiyle kal...
TÜM YORUMLAR (5)