Farkında mısın? Şiiri - Abdullah Mesut

Birçok yolculuğa çıktım bugün yine
Gittim kimselerin bilmediği yerlere
Üstelik herkesin içinde
Onlar oradayım sanıyorlardı
Oysa ben başka taraflarda
Bezim olmayan taraklarda
Herkesin içinde ama hepsinin dışında
Herkesin arasında ama onlardan çok uzakta
Zahirim orada, batınım ellerde
Kimsenin bilmediği diyarlarda
Onlar sanıyor ki, yanımızda
Hâlbuki ben sevdiğimin yanında
Hatta O’nunla birlikte
Ama habersiz aşkımdan
Aynı mekânda.

İçimde gözyaşları dışım gülerken
Sanıyor ki mutlu
Aslında kan ağlarken
Gözlerimde acıyı göremiyor
Sevgiyi, tutkuyu, arzuyu
O’nu bulamadığım zamandaki üzüntüyü
Tahmin edebilir misin aynı odada olup da bir şeyler söyleyememeyi
Çaprazdan bakıp
Direk konuşamamayı.

Sana söylüyorum! Bu kaçıncı harcadığın sevgi
Kopardığın çiçek
Bir daha asla açmayacak.

Farkında mısın sen yaptığının
Bilmem kaç aşkı sarf ettiğinin
Sen acı çekmeye mi programlısın
Kedere mecbur musun?
Farkında mısın bile bile canını acıttığının.

Sus, konuşma
Sebep öne sürme
Suçlusun.

Farkında mısın kırdığın kalplerin
Koparttığın goncaların
Farkında mısın yol açtığının
Bitmeyen pişmanlıklara
Cevap vermediğinin
Sana yazılanlara
Ayaküstü bakışmalara.

Farkında mısın senden istenen cevapların
Bitmek bilmeyen gayretlerin.

Sen yine de oralı olma
Dağla içindeki yarayı
Kalbinde sigara söndür
Vur kendini yollara yokuşlara
İlgilenmiyormuşsun gibi yap
Patlarcasına istediğin halde,
Görmezden gel
Yanıp tutuştuğun zamanda
Karşılık vermeksizin sırtını döndüğün anda.

At kendini dışarı
Kaç
Kaç bakalım nereye kadar
Bir daha ki sevdiğine varıncaya dek,
Hoşça kal.