Farkında Değilsin! Şiiri - Mecit Aktürk

Ey Eşref-i mahluk insan!
Gülsün, farkında değilsin
"Düşün!" diyor her bir âzan
Dölsün, farkında değilsin.

Ne sultansın ne hancısın
"Varım" dersen yalancısın
Şu âlemde yabancısın
Elsin; farkında değilsin.

Kendine gel gözünü aç
Vazifen ne? Nedir amaç?
Gökten inen suya muhtaç
Dalsın, farkında değilsin.

İsyandayken fâsılasız
Kâr umarsın hasılasız
Okyanusta pusulasız
Salsın farkında değilsin.

Ne ederdin us olmasa?
Nefesine ses olmasa?
Ağzındaki süs olmasa;
Lâlsin, farkında değilsin.

Akıl mahpus, fikir yoksa
Hakk'a mahsus zikir yoksa
Gönül puslu, kirin çoksa
Çölsün; farkında değilsin.

"Güz gelince" diyor yaprak
"Kefen biçer tene toprak."
Çiğner geçer nice ayak
Yolsun; farkında değilsin.

İnsan olan olmaz arsız
Yaşanılmaz gerçek "Yâr"sız.
Aşkı bilmez, kalbi har'sız
Külsün; farkında değilsin.

Şükür bekler nimet, rızık
Birgün gelir biter azık
Tefekkür et! Ayıp, yazık
Kulsun; farkında değilsin.