Seni düşündükçe ancak anlam kazanabiliyor bomboş dünyam.
Yalnızca seni...
Hayat eğer gözlerinin yanında geçerse güzel.
Farkında değilsin ama seni çok seviyorum.
Bir adım uzaksan, bin kat artıyor özlemim.
Sen benden hiç gitme!
Ben senden hiç... hiç gidemem...
Yazdım bu satırları, sokağa çıktım
Her yer karanlık asfaltta... İki turuncu ışıktan başka.
Birde ay var tabi... yanına bir yıldız almış, ışıyıp duruyor.
Aya bakıyorum da... yanındaki yıldızı o, yıldızda onu aydınlatıyor.
Gülüyorum acı acı.
Yanından geçtiğim tavla meraklası manavın duymaması temennisi ile:
"İkimiz gibi," diyorum. "O ve ben... Hayat ve ben... Nefesim ve göğüsüm... Kalbim ve kanım... Her şeyim ve benliğim."
Sen farkında değilsin, seni seviyorum.
Sana bir soru sormak için bin günümü harap ediyorum.
Uğruna, başkalarına haram oluyorum.
Sevda bahçeleri tamamen yalan, güllerde öyle...
Saçlarında uzun bir uykuya dalıyorum.
Sen bensin, bende senim.
Seni seviyorum,
Hâlâ fark etmiyorsun.
(Belki de bu yüzden sevmeye devam ediyorum.)
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 20:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdiğim kıza yazdım, kavuşmak umuduyla
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!