Rabbena hep bana, derse insanlar,
Açlıktan ölmez mi hiç garibanlar.
Komşun aç iken, tok yatıyorsan,
Bir gün sana hesabını sorarlar.
Neme lazım demek, yakışmaz sana,
Fakire miskine, bir el atsana,
Gözünü seveyim akıllan artık,
İnsanca yaşamak gerek insana.
Okşadın mı bir yetimin başını,
Sildin mi zavallının gözyaşını?
İnsanlar açlıktan, ölmesin diye,
Bölüşmeyi düşündün mü aşını?
Artık, biri yiyip biri bakmasın,
Dışı seni, içi beni yakmasın.
Dar gelirli insanları unutup,
Servet belli başlı yere akmasın.
Fakirin sesine kulak veriniz,
Hepiniz Allah'ın mülkündesiniz.
O Allah ki, sizi yoktan yarattı,
Yoksa siz farkında değil misiniz?
Kayıt Tarihi : 14.11.2013 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olur tam puan kutluyorum selamlar.
Pek manidar, hikmet dolu, ders ve ibret alınası bir şiirdi.
Gönülden kutluyor, bereketli ilhamlar diliyorum.
100+heybem.
Muhabbetle.
beğeniyle okudum yazarım
dürüst sade paylaşımlar
her zaman saglam yürekten
inci gibi dizilir
ellerine saglık diyorum kutlarım
Hepiniz Allah'ın mülkündesiniz.
O Allah ki, sizi yoktan yarattı,
Yoksa siz farkında değil misiniz?
dolu dolu yürekten gelenleri yürekten kutlarım
saygı ve muhabbetle
TÜM YORUMLAR (19)