Farkı Ne Şiiri - Halil Aslan

Dışarısı buz kesmiş camlar buğulu,
Sokaklar bomboş,
Parkeler cam gibi buz,
Sert soğuğa meydan okumuş,
Köşe başında oturmuş bir sarhoşa emanet..
Saçı sakalı birbirine karışmış
Kirden rengi değişmiş bir pantolon
Sırtında eskidende öte bir parka..
Duyarsız ve umursamaz
Mutsuz ve umutsuz,
Yalnız ve kimsesiz..
Beklide bütün varlığı;
Bir elinde boşalmaya yüz tutmuş şişesi,
Diğerinde üç beş izmarit.
Hemen ötesinde,
Neon lambalarla adı yazan bir mekan,
Gece kulübü bar yada pavyon ne dersen de
Dışarıya kadar sızan müzik.
Belli ki içerisi sıcak,
Belli ki keyifler tıkır,
Ara ara müzik sesini bastıran kahkahalar
Saatler gece yarısını çoktan geçmiş,
Dışarıya çıkan kalabalık bir grup,
Ayakta durmakta zorlananlar,
Belli ki onlarda sarhoş;
Tıpkı köşe başındaki gibi
Ama kıyafetler düzgün
Keyifler yerinde,
Son model arabaların kumandayla açılışı
Ardın sıra lastik sesleri
Ve geriye kalan soğuk havada
Buğulu egsoz dumanları
Birde onları seyreden bir çift nemli göz
Gidenler mi şanslı,
Ardından bakan mı bahtsız
Ne demeli yada neye isyan etmeli…