Gökyüzüm sıyırmış turkuazını ve güneş bende batmış, kim bilir kimlere ışık olacak...
Tüm insanların ışığı bol olsun...
Parlement mavisinde, bir garip yalnızlık esintisi yüzüme dokununca, yüzümü yere çevirdim...
Ayaklarımı gördüm. Birin yanında diğerini FARKETTİM! ! !
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
