Farkediyorum Şiiri - Arif Özer

Azakdıkça
Azalıyorum.
Gittikçe yaşlanıp,
Çirkinleşiyorum.
Zaman denilen,
Zamansızlığın içinde
Yok olup gidiyorum.
Zor olmaya başladım,
Kendime.
Hayat denilen tanımı,
Kavramı.
Şairlerin
"Eylül hüznü" gibi yaşıyorum.
Azaldıkça, azalıyorum.
Yabancılaşıyorum.
Ümit nerdesin?
Umut sabah koşan insanlar mı?
Sanat mı?
Kime ne anlatmak derdim var?
Ticaret mi yapsam acaba?
Her sabah kalkıp,
Kendimden mi kaçsam?
.
Azaldıkça,
Farkediyorum sanırım...
Farketdikçe...
Çocukları daha çok seviyorum.
Keşkelerimle gitmiyor bu hayat.
Farkettim şimdi söylediklerini kadın.
Haklısin.
Biz olmazmış.
Sen sabahları yalnız uyan.
Ben akşamlar için dua edeyim.