Farkettim Şiiri - Abdül Berhan Çayhan

Farkettim ki hep seni aramışım. Senden sonra bir sürü insan gelip geçmiş hayatımdan. Kimisi beni senden çok sevmiş, Kimisi senden daha ince ruhlu, Kimisi daha güzel. Ama sorun şu ki ben iyi bi ilişkim olduğu için değil sen benim hayatımda olduğun için mutluymuşum. Senden sonra hep sana en yakın mutluluğu aramışım. Seninleyken olan mutluluğuma en yakın olan bile çok uzak kalmış. Ben sende kendimi bulmuşum. Hiç eksikliğini bilmediğim biriymişsin gelince fark etmişim doldurduğun boşluğu ve ben yokluğunda kaybolmuşum. Tüm sorunlarımı "nasılsa hayatımda o var bir şekilde aşarım" Diyerek çözmüşüm. Yıllarca bunu kabul etmek istememişim, unuttuğumu, senden nefret ettiğimi, bir daha asla adını bile duymak istemediğimi düşünmüşüm. Gerçekten de öyle olmuş adaşın olan kimseyle samimi olmamışım, ikinci ismi varsa ikinci ismini kullanmışım hep. Başka ismi yoksa "pişt" diye seslenmişim. Ben senden ayrılmışım da cesedini kalbimden söküp atamamışım.İnsan kendinden bi parçayı öyle kolay reddedemiyormuş, kendimi kandırmışım. Her şeye rağmen affetmişim aslında seni. "Ben olsam beni affetmezdim" diyişine cevaben de" sen benim kadar sevmedin" demişim. İşin özü seni özlemişim. Sesini duyup biraz konuştuktan sonra anlıyorum ki ben seni çok özlemişim. Ben seni, çok özlemişim...