Fark edilmeyen yalnızlık Şiiri - Ceren K ...

Şöyle dönüp de bir eskiye bakıyorum da
Ben hep kendimle yalnızmışım aslında
Sanki aynı anda herkes yanımda ama
Kimse yanı başımda değil aynı zamanda
Mesela ilk bisiklet sürmeyi denediğim yaşta
Beni düşmeyeyim diye tutan kimse yoktu arkamda
Belki umursarlardı geldiğimde eve ,güneş verice yerini aya
Kısa süren bir endişe olurdu belki etrafta
Dizlerim öyle yara bere içinde kalmışsa
Ya da ne bileyim kendim öğrendim okumayı da yazmayı da
Her ödevimi kendim yaptım daha ilkokul zamanlarında
Kendim düşündüm atkımı beremi takmayı hava soğuk olduğunda
Kar topunu atabileceğim herhangi biri hiç olmadı karşımda
En iyi dostumsa kardan adamdı daha o yaşlarımda
O da herkes gibi bırakırdı beni ,kaybolurdu ortadan güneş açtığında
Yani anlayacağınız kalmışım ben bugüne dek hep kendimle baş başa