Sefinende yangın var ve azimdir tehlike!
Kaptanlığı tatbik et, fareliğe soyunma!
Yiğitliğe sığar mı, söyler misin şu ilke?
Firar edip gemiden, yaptığını savunma!
Bir gemidir şu hanen, mürettebat ayal’in;
Her birini sahile, çıkarmaktır görevin!
Buyken Haktan vazife, nedir senin hayalin?
Tashih olmazsa gayen; neye döner gör evin!
Koru diyor Halik’ın, tüm haneni bir nar’dan!
Diyor; onun yakıtı, taşlar ile insanlar.
Gerekirse hicret et, yurt dediğin diyardan!
Almasa da dert etme, şu eylemi izanlar!
Durum cidden çok vahim, her hanede yangın var!
Ne garip ki; pek çoğu, bu durumdan bi-haber.
Her tarafı sararken, memlekette yangınlar;
İtfaiye uykuda, yangıncıdan yok haber!
Bu hal böyle sürerse, vahim sonu bir düşün!
Mahvolacak din, iman, kül olacak imanlar!
Kabuslara dönecek, ati için her düş’ün!
Sonsuza dek kalkacak, kullar için emanlar!
Kaptanlığın gereği, bu değildir ey insan!
Bak Kitab-ı Rahmana, der-hatır et işini!
Emanet-i Kübra’dır, bilmelisin şu ihsan!
Vazifeni ifa et ve düzelt gidişini!
Abdullah Toroslu
19.06.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!